De armoedegrens verwijst naar een drempel die is vastgesteld door de overheid of internationale organisaties om het minimuminkomen of de middelen te bepalen die nodig zijn om in de basisbehoeften te voorzien en een fatsoenlijke levensstandaard te behouden. De armoedegrens wordt meestal berekend op basis van factoren zoals voedsel, onderdak, kleding en gezondheidszorg. De armoedegrens varieert van land tot land en wordt vaak aangepast voor factoren zoals gezinsgrootte en locatie. Mensen die onder de armoedegrens leven, worden beschouwd als arm en worden geconfronteerd met tal van uitdagingen op het gebied van toegang tot onderwijs, gezondheidszorg en kansen op opwaartse mobiliteit. Wereldwijd worden inspanningen geleverd om armoede aan te pakken en te verlichten door middel van sociale welzijnsprogramma’s en initiatieven.
Armoedegrens Nederland CBS
De armoedegrens in Nederland wordt bepaald door het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Het CBS stelt de armoedegrens vast op basis van de inkomensniveaus die nodig worden geacht om in basisbehoeften te voorzien en deel te nemen aan de samenleving. De armoedegrens wordt jaarlijks aangepast aan veranderingen in prijzen en levensstandaard. Het is belangrijk op te merken dat de armoedegrens in Nederland relatief is, wat betekent dat hij gebaseerd is op een percentage van het mediane inkomen in het land. Dit zorgt voor een nauwkeuriger weergave van het armoedeniveau en zorgt ervoor dat de armoedegrens de economische omstandigheden van het land weerspiegelt.
In Nederland 2022 lag de armoedegrens voor een alleenstaande op 1 200 euro per maand, voor een paar was dat 1.690 euro.